Ineke (60) is getrouwd en heeft twee zoons. Zij werkt sinds ruim zeven jaar als assistent zorg en welzijn in woonzorgcentrum Beth-San. Ineke werkte eerder al in Beth-San: als zeventienjarige werkte zij er vijf jaar na haar opleiding tot bejaardenverzorgende. ‘Toen onze jongste naar het voortgezet onderwijs ging, leek het me leuk om weer terug te gaan naar de ouderenzorg. Zo kwam ik na 31 jaar weer terug in Beth-San.’ In eerste instantie dacht Ineke weer in de zorg aan de slag te gaan. Maar toen ze een dienst meeliep als assistent zorg en welzijn, was de keuze snel gemaakt. ‘Ik dacht: een stuk aandacht, warmte en gezelligheid geven vind ik eigenlijk veel leuker.’ In haar werk zorgt Ineke voor het welzijn op de groep, voor veiligheid en gezelligheid, en kookt ze de maaltijden.
Meerwaarde van christelijke instelling
Ineke koos vooral voor Cedrah vanwege de identiteit. ‘Het is heel fijn dat je dingen met de bewoners kunt delen waar je achter staat. Toen ik als zeventienjarige in de zorg ging werken voelde ik me nog onzeker. Nu mag je samen bidden met de bewoners en daarin hun zorgen en eenzaamheid meenemen. Met een lach en een traan heb je soms mooie gesprekken. Daarnaast krijg je ook heel veel terug. Je kunt zo bemoedigd worden door het vertrouwen van bewoners in de Heere. Soms mogen juist bewoners met dementie getuigen. Dat is zo mooi! Pas vertelde een bewoner dat ze bidt voor het personeel. Dat hebben we nodig. Dat is de meerwaarde van werken in een christelijke instelling!’
Iets terug doen
Ineke geniet ervan als ze creatief bezig kan zijn en ziet dat mensen genieten en zich op hun gemak voelen. ‘Als ik dan naar huis ga, voel ik: het was goed. Dat is niet altijd zo. Soms voel je dat je ze tekort hebt gedaan door de drukte. Maar ik geniet van de mooie gesprekken en de grappige contacten met de bewoners.’ Wat Ineke vooral motiveert in haar werk is het feit dat ouderen hun hele leven hard gewerkt hebben. ‘Het is fijn dat wij nu iets terug mogen doen. Dat we voor hen mogen zorgen en hen een goede oude dag mogen geven.’ Ineke houdt van haar bewoners. ‘Zeker als bewoners er al langer zijn krijg je een band. Het is mooi om te zien dat ze je herkennen. Ze weten je naam niet, maar herkennen je wel. Dat geeft iets vertrouwds.’
‘Als ik naar huis ga, voel ik: het was goed’
Veilige omgeving
Het contact met collega’s ervaart Ineke als prettig. ‘We hebben een leuk team. Fijn om met collega’s ook over waardevolle levensvragen te praten, en over wat er speelt bij de bewoners. Ik vind dat we daarin ook goed begeleid worden. Je kunt in een veilige omgeving terecht met je vragen en twijfels. Ook met familie kun je waardevolle contacten hebben. Ik vind het bijvoorbeeld heel mooi om iets te kunnen betekenen voor echtparen waarvan er één bij ons woont. Er oog voor hebben als een echtgenoot ziet dat hij de ander gaat kwijtraken, er even naast gaan zitten.’
Een bijzondere herinnering heeft Ineke aan het sterfbed van een mevrouw. ‘We zaten rond het bed en ineens stond er een bewoner in de kamer. Toen hebben we met elkaar Psalmen gezongen bij haar bed. Ik vond het een ontroerend moment dat hij daar stond om zo ook afscheid te nemen. Ook voor bewoners is het indrukwekkend als een van hen overlijdt.’
Gewoon doen
Als je de stap naar de ouderenzorg overweegt, zou Ineke tegen je willen zeggen: ‘Gewoon doen! Want door het te ervaren kun je pas echt beoordelen of het wat voor je is. Soms denk ik dat de ouderenzorg een stoffig imago heeft. Maar je hebt het onderling gewoon heel leuk met elkaar. En met de bewoners kun je zoveel gezelligheid hebben! Je geeft liefde, maar je krijgt er zoveel meer voor terug!’